رفتار مصرف‌کننده دیجیتال

سلام

وقت شما بخیر

من محمدتقی کریمی هستم و شما به فایل های صوتی آموزش برندینگ گوش می کنید.

خیلی خوشحال هستم که جلسه دوم برندینگ را با هم دیگر شروع می کنیم. جلسه امروز در مورد مصرف کننده دیجیتال است و روحیاتی که این مصرف کننده ها دارند و می توانیم بگوییم همه ما این حس و حال را در خودمان داریم و جزء مصرف کننده های دیجیتال محسوب می شویم.

مهمان: قبل از هر چیزی من بابت جلسه اول تشکر می کنم و این که مرسی که خیلی نکات خوبی را گفتی و چیزی که من را خیلی شگفت زده کرد این بود که فایل ها را مرتب کردی و فایل های مرتب شده را در کانال قرار دادی. من خودم اگر بودم هیچ وقت این کار را نمی کردم. واقعاً ازت تشکر می کنم. هیچ هماهنگی بابت این داستان هم نبوده است.

کریمی: من یک سری کامنت ها را نسبت به لایوی که راجع به فرهنگ داشتیم خواندم. چون در لایو که اجرا می کنی اصلاً متوجه خیلی چیزها نیستی. من متوجه شدم که حدود ده دقیقه یا یک ربع از تایم لایو ما برای جواب دادن به کامنت ها سپری شده بود. چهار پنج دقیقه برای این که شیرین بیاید و برود و نتوانستیم هماهنگ شویم سپری شد. برای این که گفتم آن جاهایی که لازم نیست حذف بکنم تا وقتی بعداً کسی گوش می کند وقتش تلف نشود.

مهمان: ماندگار می شود. این زمانی که گذاشتی برای این بحث است که این قضیه کاملاً برای بچه ها می ماند و هر موقع بخواهند می توانند به آن رجوع کنند و به نظر من کار خیلی خوبی انجام دادی و زمان گذاشتی. من اگر بودم هیچ وقت این کار را انجام نمی دادم. دمت گرم.

کریمی: مسئله ای که ما در مصرف کننده دیجیتال راجع به آن بحث می کنیم امروز هم برای این که ساختار این محتوا را دربیاورم یک حالت ؟؟؟ ۲٫۳۰ از اتفاقاتی که امروز برای خودم می افتاد ضبط کردم. یک محتوایی را سرچ می کردم. ویدئویش را گرفتم و گذاشتم تا بچه ها ببینند. یا یک چیزی را روی کاغذ می نوشتم و نکته برداری می کردم استپ به استپ ویدئو گرفتم. مثلاً وقتش کار پیش آمد و بیرون رفتم از این هم ویدئو گرفتم. برای این که بگویم این یک نوع محتوایی است که برای مصرف کننده دیجیتال خودت باید آماده کنی. امروز به آن می گویند بلاگ. به قول آقای حاجی محمدی که الآن یک دوره جدیدی طراحی کرده بود در خصوص این موضوع گفتم که بچه ها ببینند که چطور این تولید محتوا شکل می گیرد و از کجا و از چه منابعی استفاده می کنیم. شاید برایشان جالب باشد. همه ما مصرف کننده دنیای دیجیتال هستیم ولی این که من برای خودم این موضوع را بشناسم و یا این که من بروم این را بشناسم تا این که برای مخاطب خودم یک ارزشی را خلق بکنم خیلی دنیای متفاوتی دارد. امروز یک مقدار راجع به بحث مدیاهای مختلف صحبت می کنیم. راجع به پید مدیا و اون مدیا و ارن مدیا صحبت می کنیم.

مهمان: یکی از بچه ها گفت شب اول هفتصد نفر بودند. اتفاقاً ما می خواهیم آدم هایی این مطالب را دنبال بکنند که واقعاً دنبالش هستند. یعنی از آن ده هزار نفر ثبت نامی حدوداً هفت هزار نفر محتواها را شاید نبینند. سه هزار نفری که پیج من و شما را می بینند به نظرم کفایت می کند و ما وظیفه و تعهدی که دادیم را عملی می کنیم و این محتوا وجود دارد و می توانند استفاده بکنند و می توانند استفاده نکنند. به قول یک بزرگی بریزند در جوی. در انتخاب آزاد هستند. تو صحبتت را انجام بده.

کریمی: من یک نکته ای راجع به این مسئله می خواستم بگویم. ما در دوره های قبلی مان چه محتواگر خلاق که با شاهین کلانتری داشتیم و چه مسیر شغلی که با هم دیگر همیشه برگزار می کنیم دنبال این نیستیم که بگوییم صد رضایت دانشجو را جلب بکنیم. چون که صد رضایت دانشجو در یک بخش می تواند جلب شود و آن هم این است که تمام تمریناتی که به او داده می شود را انجام بدهد. این که من بیایم به این که حجم محتوا زیاد است انتقاد بکنم. قبل از این که یک نفر در این دوره ثبت نام بکند نوشته ایم که حجم محتوا زیاد است و ۱۲۱ ساعت محتوا است. پس آگاهانه انتخاب کرده است و هیچ اجباری هم نبوده است. از طرفی هم آدم ها برای خودشان در این دوره هستند. طرف می تواند محتوا را داشته باشد و سه ماه دیگر گوش بدهد. نکته ای که در فضای آموزشی وجود دارد همه بچه هایی که کتابخوان باشند این را تجربه کرده اند. تو یک کتابی را امروز می خوانی می گویی نفهمیدم و با آن ارتباط نگرفتم. چهار سال دیگر آن کتاب را یک ورق می زنی و یک جمله را می خوانی و می گویی مغزم متحول شد. دوره های آموزشی همیشه این طوری است. قرار نیست همان لحظه اثربخش باشد. برای اثربخش لحظه ای من هیچ وقت کار نکردم. خودت هم همین طور. من پیشنهادم این است که بچه ها محتوا را دنبال بکنند. اگر توانستند در لایوها یادداشت برداری بکنند. اگر هم نه لایو ذخیره می شود و می توانند بعداً این ها را نگاه بکنند و اجباری نیست که حتماً در همان لحظه بتوانند نگارش بکنند.

مهمان: در مورد تأخیر گذاشتن محتوا در کانال باید بگویم که یک فرقی بین کسانی که زمانشان را در زمان کلاس یعنی فیکس زمان صرف می کنند و یک لایو را می بینند با کسانی که از آی جی تی وی یا کانال می بینند باید قائل باشیم و این تفاوت زمانی فقط و فقط من باب این قضیه است. من از لایو می بینم و کلاس دست توست.

کریمی: آدرس تلگرام را باید اکشن کوچ ها به شما بدهند. اگر ندادند بعد از لایو به من پیام بدهید تا شما را به اکشن کوچ ها وصل کنم چون دوره از ۲۷ اردیبهشت شروع شده است و لایوهای ما هم در پیج خودم و پیج حمید صباغی ذخیره می شود. راجع به بحث فرهنگ دم کسانی که در لایو بودند گرم و دمت گرم که توی سایت رفتی و کامنت گذاشتی. خیلی مسئله مهمی را شما به آن پرداختید و به آن توجه کردید. این مسئله بسیار ارزشمند است که تمرینات را انجام می دهید. چون تمرینات برای خود شما است و برای ما نیست. این که ما سوال می پرسیم و می خواهیم شما راجع به آن فکر بکنید باعث می شود که خودتان بیشتر آن مسئله را متوجه شوید. این که من بیایم و بگویم فرهنگ خوب است و برویم فرهنگسازی بکنیم مسئله دانشگاهی است ولی این که شما می گویید من برای فرهنگ چه کار باید بکنم؟ و این که فکرت را مشغول بکنی خیلی ارزشمند است. یک نکته ای راجع به فرهنگ و برند وجود دارد که هیچ کدام از ما به آن اشاره نکردیم. این که هیچ کدام از ما نمی توانیم برای برند و آن فرهنگی که برند برای ذهن مخاطب و آن کامیونیتی از آدم ها می سازد توصیف درستی بکنیم.

در بحث برندینگ یکی از مشکلاتی که برندینگ و مطالعه در فضای برند و برندسازی وجود دارد این است که ما برندینگ را مثل ریاضی می خواهیم بفهمیم. برندینگ یک مسئله فلسفی روانشناسی است تا این که یک مسئله ای باشد که من می خواهم دو رنگ بپاشم و یک لوگویی بزنم. این ها را در بحث مقدماتی به شما گفته بودم. اگر من راجع به ابعاد مختلف می گویم اصلاً نگران این نباشید که نکاتی که من الآن می گویم سریع می گویم. ویسی که در سایت گذاشتم همین لایو قبلی است اما الآن یک سری نکات دیگر می گویم. یک ویس فرهنگسازی مکمل حدود یکی دو ساعته را هم رکورد می کنم. یک مقدار شرایط رکورد من این جا مناسب نیست. به این دلیل که لب پنجره هستم و سخت است. مسئله ای که راجع به بحث برند وجود دارد این است که برند واقعاً مسئله دو دو تا چهار تا نیست که بخواهیم به آن برسیم. دنبال این نباشید که خیلی زود یک چیزی یاد بگیرید و یک چیزی خلق بکنید. اصلاً امکان ندارد. یعنی من این را بعد از حداقل ده سال شاگردی کلاس رفتن اساتید مختلف و مطالعات مختلف می گویم. یکی از دلایلی که من سعی می کنم از ابعاد مختلف برای شما مسئله برند را توصیف بکنم به این دلیل است که برند یک چیز مشخصی نیست. اصلاً توصیف مشخصی وجود ندارد. یک فایل صوتی برای شما رکورد می کنم راجع به سیستم داینامیکز. این عبارت فارسی ندارد. فارسی اش داینامیک سیستم هاست. به واسطه سیستم داینامیک یک مسئله کاملاً علمی به واسطه یک رشته فوق علمی و فوق مدرن که علم روز هم است به شما به صورت کاملاً علمی توصیف می کنم که تمام مدل هایی که راجع به برندسازی تا الآن در دنیا وجود داشته است اشتباه است و چرا اشتباه است و چطور من باید مدل شخصی خودم را درست بکنم. یکی از مشکلاتی که در فضای تدریس برندینگ وجود دارد چه در ایران و چه در خارج از کشور این است که هر کسی به یک مدلی تدریس می کند. وقتی راجع به مارکتینگ صحبت می شود همه فور پی و فور سی می گویند. یک سری نکات مشخصی دارد ولی برند واقعاً این طور نیست که بخواهیم بگوییم آن چهار جمله را می خوانم و می گویم مدل پریز یا مدل آکر را استفاده می کنم. نیازی نیست این هایی که می گویم را بنویسید. در بحث لایو چون لایوها رکورد می شود و در آی جی تی وی و کانال تلگرام قرار داده می شود نگران نباشید. مهم این است که با هم دیگر جلو برویم چون فرصت خیلی کم است و این بحث بسیار عمیقی است. اگر قرار باشد راجع به این فضا تدریس شود فقط تدریس ای که یک نفر کلامی را انتقال بدهد حداقل سی صد ساعت زمان نیاز است. این که به مرحله ادراک برسد یک بحث جدایی است. ادراک هم زمانی است که حداقل گوش می دهید و انجام می دهید و در آن انجام دادن یک سری خطاها می کنید و آن خطاها منجر می شود که برای شما عمیق سازی شود. در آن ویس هم راجع به سیستم داینامیک گفته ام. سیستم داینامیک یک مقدار پیچیده است. من معمولاً سعی می کنم مسائل را ساده سازی می کنم. به شما می گویم که چرا شما نباید دنبال مدل بروید. شما نباید دنبال دو دو تا چهارتا نباشید. من سعی می کنم تمام چیزهایی که باور دارم درست است و شما را کمک می کند تا بفهمید که برند چیست و بتوانید از آن درست استفاده بکنید را به شما انتقال بدهم. در بحث برندینگ شما باید روانشناسی را عمیق بفهمید. چون اگر روانشناسی را درک نکنید نمی توانید برند خوبی بسازید. نمی توانید با مخاطب درست ارتباط برقرار بکنید. نمی توانید خدمات درستی بدهید. ساختار مغز را باید بشناسید و بدانید که مغز چطور کار می کند. اصلاً اطلاعات چطوری به مغز وارد می شود و چطور پردازش می شود و چقدر طول می کشد که یک سری اطلاعات جدید در ذهن ثبت شود. مثال ساده ترش را می زنم. شما بچه که بودید یک درس یا کتابی را می خواستید بخوانید و یک چیزی را باید حفظ می کردید. برای خیلی ها تاریخ راحت و برای خیلی ها سخت بود. وقتی می خواستید یک درسی را حفظ بکنید باید بیست بار آن مطلب را می خواندید تا به مغزتان برود. البته به خاطر روش تدریس اشتباه و روش یادگیری اشتباه که متأسفانه در آموزش و پرورش ما بود آن روش را به ما یاد داده بودند من الآن راجع به سیستم داینامیک و روانشناسی و ساختار مغز و نروساینس می گویم. دنبال این نباشید که من بگویم این جمله را بنویسید. این به درد نمی خورد. باید یک لحظه یک جمله به شما بخورد و اثربخش باشد و بگویید آهان این آن چیزی است که می خواهم به آن توجه کنم. این که محتوای زیادی بنویسی فایده ندارد. چون که شما نمی خواهید به کسی امتحان پس بدهید. شما باید با لایوها و با فایل های صوتی که می شنوید یک سری اقداماتی را برای خودتان بنویسید. اقداماتی که می نویسید کمک می کند که در بیزینس خودتان اثربخش باشید و الا این طور دوره ها را رفتن فایده ندارد. یکی از مشکلاتی که در فضای تدریس وجود دارد این است که آدم ها دوست دارند کلاس های مختلف بروند. یادگیری در کل جذاب است و اگر ما آن یادگیری را به اقدام تبدیل نخورم به مشکل می خوریم. داشتم راجع به مغز می گفتم. اگر من ندانم که مغز چطور کار می کند و چطور یک سری اطلاعات جدید در مغز ثبت می شود. نزدیک ۱۸۰ نکته راجع به مغز و سیستم یادگیری محتوا آماده می کنم. نمی دانم چند ساعت فایل شود. اگر این را بفهمید در گرافیک دیزاین و در مهارت ارتباطی با همسر و با پدر و مادر و مشتری و فرزند و در مسئله یادگیری و در برندینگ و فروش و مارکتینگ و در همه ابعاد به شما کمک می کند. چون شما می فهمید که مغز این طوری تصمیم می گیرد پس وقتی من به یک نفری یک پیامی می دهم مغزش این طوری پردازش می کند پس احتمالاً وقتی مشتری من یک پیام تبلیغاتی از من می بیند یک سری محتواها و اتفاقات در ذهنش رقم می خورد پس می توانم که بفهمم که بر اساس چه گام هایی به او یک پیامی را انتقال بدهم. خیلی خلاصه سعی کردم بگویم که برندینگ مثل مارکتینگ یا فروش یا گرافیک دیزاین یا خیلی چیزهای دیگر نیست. گرافیک دیزاین را می گویم از هنر بحث نمی کنم. چون خود هنر مثل فلسفه توصیف ندارد که وقتی به کسی می گویی هنر چیست چه توصیف مشخصی می تواند بدهد؟ یک سری چیزها است که می فهمیم ولی واقعاً قابل بیان نیست. هر کس به یک سبکی به زبان خودش یک توصیفی کرده است. این که کدام توصیف درست است توصیف درستی وجود ندارد. این ها را گفتم که بدانید قرار نیست برندینگ به شما یک شبه منتقل شود و قرار نیست شما با چند جمله و ویدئو و فایل صوتی متخصص برند شوید. شما باید گوش بدهید. آن چیزهایی که روی شما اثر می گذارد و می گویید آهان این جمله کمک می کند که من مثلاً هویت پیج اینستگرامم را به فلان شکل بسازم. یک بحثی را من در لایو قبلی راجع به پی او دی و پی او پی مطرح کردم که حواسم پرت شد و نتوانستم کامل بکنم. پوینت آف دیفرنس و پوینت آف پریتی راجع به چه مسئله ای است؟ من قبلاً در کلاس حضوری گوشی اپل و ساسمونگ را کنار قرار می دهم اما این جا نمی شود. شما فکر کنید این اپل است و این هم سامسونگ است. پوینت آف پریتی چیست؟ نقاط مشترکشان است. نقاط مشترک دو محصول وقتی کنار هم می گذارید. هر دو گوشی هستند. هر دو دوربین دارند. هر دو اسکرین دارند. این ها نقاط اشتراک مشخصی هستند. پوینت آف دیفرنسشان کجاست؟ اولین پوینت آف دیفرنس یعنی نقاط تمایزشان برندشان است. آن برند اپل است. این یکی برند سامسونگ است. پوینت آف دیفرنس بعدی این است که می گوید این یکی ۲۰۰۰ مگاپیکسل آن یکی ۱۵۰ مگاپیکسل دارد. اپل سه چهار دوربین و سامسونگ دو دوربین دارد. این پوینت آف دیفرنس های خود محصول است. به این دلیل این را می گویم که چه در این دوره و چه دوره های دیگری که مربوط به فضای محتوای آموزشی کسب و کار می شود همه می گویند من رقیب دارم. اگر رقیبم آمد چه کار بکنم؟ دنیا بدون رقابت معنا ندارد. من باید بدانم حالا که رقیب دارم چه اتفاقی را می توانم رقم بزنم. یک بخشی این است که من نقاط تمایز مشخصی را برای خودم انجام بدهم. آن نقاط تمایز کجا می شود؟ در فایل صوتی مقدمات گفته بودم. فایل مقدمات سی ساعت محتوا است که به صورت کات شده و خلاصه و فشرده بیان شده است. سعی کردم خیلی فشرده آن سی ساعت محتوا را انتقال بدهم. یک سری جاها نصفه نیمه و یک سری جاهایش کامل است. برای همین هم پیشنهاد می کنم حتماً آن را چندین بار گوش بدهید. پوینت آف دیفرنس محصول خودت را کجا می توانی مشخص بکنی؟ مثال خیلی ساده ای می زنم. دو نفر در پیج اینستگرام شال و روسری می فروشند. نمی خواهم راجع به وبسایت و استارت آپ و کسب و کار بزرگ مثال بزنم. یک مثال دم دستی می زنم. من و دوستم پیج اینستگرام دارم. هر کداممان هم هیچ چیز دیگری جز این که شال و روسری فروشیم بلد نیستیم. من و رفیقم تازه دکترای روانشناسی گرفتیم و حالا می خواهیم در پیجمان فعالیت بکنیم. من یک طراح گرافیستم من یک نقاشم من یک طراح لباسم من فروشنده لوازم آرایشی هستم. پوینت آف دیفرنس شما کجا می شود؟ دنبال یادداشت برداری نباشید. همراه باشید تا با هم دیگر جلو برویم. بعداً اگر سوالی پیش بیاید و مطرح بکنید من جواب می دهم و فایل صوتی مکمل رکورد می کنم. یک بخشی محتوا است اما جزئی تر اگر مثال بزنیم می گوییم نوع ارائه محتوای ماست. امشب یک مقدار راجع به محتوا صحبت می کنیم چون تایم محتوا به صورت جداگانه داریم. نحوه فروش نوع روسری. دقیقاً شیوه بیان دو نفر. آفرین این خیلی مهم است. آموزشی هم به شما می گویم ارائه خدمات ویژه، نحوه ارائه روسری به مشتری. خیلی خوب بود. دقیقاً همین مسئله است. اولین نقطه تمایز شما جایی است که خود شخص مالک کسب و کار یعنی اگر من مالک آن پیج اینستگرام باشم من خودم نقطه تمایز هستم. چون من مدل متفاوتی فکر می کنم. من مدل متفاوتی رفتار می کنم. من مدل متفاوتی به مشتری وقتی مثلاً به من زنگ می زند صحبت می کنم. این اولین نقطه تمایز شماست. خیلی ها این مسئله را نمی بینند. چرا من دفعه پیش گفتم بروید آن مقاله ای که راجع به هم بنیان گذار کیست است را از سایتم بخوانید؟ چون آن جا خیلی واضح توضیح دادم که کل یک سازمان هویتش را از هویت بنیان گذاران و مالکینش ارث می برد. به این دلیل به این مسئله اشاره می کنم که من باید روی شخص خودم هم کار بکنم. یعنی انتقاد پذیر باشم و اگر یک نفر بلد نیست انتقاد بکند مشتری اصلاً حال و حوصله درست فیدبک دادن ندارد. مثلاً از یک چیزی ناراحت است سریع یک فحشی می دهد که این محصولی که خریدم به درد نمی خورد. من باید یاد بگیرم که چطور انتقاد تند را تبدیل به فیدبک بکنم. در این چند روز بعد از آن لایو خیلی ها می گفتند محتوای شما کم بود زیاد بود سرعتت کم بود زیاد بود کاش این طوری می گفتی کاش آن طوری می گفتی کاش اسلاید می گذاشتی این کار را می کردی. گفتم اوکی من باید بفهمم مشتری که این فایل را گوش می دهد دانشجوهای این دوره مشتری هستند چه دغدغه ای دارد و از کجا می گوید. این که نمی خواهد تخریب بکند. دنبال این است که اثربخشی بیشتری داشته باشی. یک سری ها می گویند حجم محتوا خیلی زیاد است و پشت سر هم است. این را واقعاً کاری نمی توان کرد. اما گفتم شاید اگر یک مقدار طبقه بندی شده تر گفته شود برای بچه ها ادراک بهتری داشته باشد. برای همین نشستم گفتم امروز قبل از این که لایو را شروع بکنم برای شما علاوه بر این که آن پی او پی و پی او دی را این جا نوشتم تا یادم نرود. این را هم در یک جای کوچکی نوشتم تا یادم بماند راجع به این مسائل می خواهم صحبت بکنم. چون یک مدلی که من دارم این است که در فضای آموزشی به صورت بداهه پیش می روم. حالا به بحث پوینت آف دیفرنس یا نقطه تمایز من چیست برسیم. دو پیج داریم. اولی شخص خودم هستم که باید روی شخص خودم کار بکنم تا بتوانم درست تعامل بکنم و درست فکر بکنم و خودم را درست جای مخاطب و مشتری خودم قرار بدهم. دومی نوع خدماتی است که ارائه می دهم. همه این روزها پیج روسری و شلوار و جوراب می زنند ولی این که من چه خدماتی ارائه می دهم و چرا آن آدم باید از من بخرد را باید از خودم با صداقت بی رحمانه ای بپرسم. چرا من باید مثلاً از یک پیج اینستگرام که دقیقاً همان شکل پیج بغلی است و همان قیمت را ارائه می دهد خرید بکنم. اگر ما این چرایی را از خودمان بپرسیم خیلی راحت تر می توانیم به مسائل مختلف برسیم. بگوییم اوکی مثلاً به عنوان تکنیک فروش من می نویسم اگر دو جنس از من بخری قیمت یک و نیم را از شما می گیرم. اولین انگجمنت و اولین تعامل با مشتری باید رخ بدهد. وقتی که اولین تعامل رخ داد آن جاست که تو می توانی مشتری ات را سورپرایز بکنی و مشتری می تواند با تو انگیج شود و به صورت بلندمدت از تو خرید بکند. حالا چه اتفاقی رقم می خورد؟ آن عصر تجربه محوری این جا معنا پیدا می کند. یک زمانی عصر فروش و محصول و مارکتینگ و برندینگ بود و الآن واقعاً عصر تجربه محوری است. بچه هایی که دهه هشتادی هستند و پیج اینستگرامی دارند این را خیلی خوب فهمیده اند. ناخودآگاه بدون این که راجع به برندینگ و مارکتینگ بخوانند. فهمیده اند که مشتری باید حال کند. مشتری حال کند یعنی چه؟ من در لایو قبلی هم راجع به بیزینسی که داشتم گفتم. مشتری یک چیزی از من می خرد داخل آن یک نامه بنویسم که خیلی ممنونم که این خرید را از من انجام دادی. این کد تخفیف اختصاصی برای خودت. خیلی ها می گویند در بیزینس تخفیف نده. یک سری چیزها برای بیزینس لاکچری جواب می دهد. من الآن راجع به بیزینس ها در ایران نظر می دهم. کلمه کلیدی تخفیف برای ما ایرانی ها جذابیت دارد. بخواهیم نخواهیم جذابیت دارد. طرف به مغازه می رود لباس بخرد هزار تومان تخفیف بگیرد احساس برد می کند اشکالی ندارد بگذار این حس را داشته باشد. خیلی ها که در بحث فروش هستند مخالف این مسئله هستند. می گویند تخفیف نده. اگر جنست خوب است چرا باید تخفیف بدهی. جامعه من این طوری فهمیده است. همه اجتماع را نمی گویم. برای یک بخش زیادی از اجتماع تخفیف جذابیت دارد انگیج می کند و می گوید ایول. من یک نامه نوشتم در پاکت روسری که به مشتری می فرستم. نامه می نویسم که خیلی ممنون از من خرید کردی و امضا می کنم. می نویسم و پرینت نمی گیرم. پرینت کردن نشان می دهد که یک کار فله ای است و برای همه انجام می دهد اما وقتی برایش می نویسی می فهمد که چه جالب یک آدمی آن پشت بوده است و قبل از این که این پاکت برای من برسد برای من نامه نوشته است و از من تشکر بابت خریدم تشکر کرده است. چرا این مسئله مهم است؟ این بحثی که می گویم برند فقط برند نیست که بگوییم یک دو سه چهار و این قدم ها را بردار به این دلیل است که باید جامعه شناسی بدانیم. ما در یک جامعه ای بزرگ شدیم که در مدرسه و دانشگاه و خانواده و سر کار احترام ندیده ایم. وقتی به طرف احترام می گذاری از تو حس خوبی می گیرد و آن حس خوب باعث می شود که اکسپرینس خوبی برایش ایجاد کرده باشی. بگوید آهان ایول این چقدر خوب است من می خواهم باز هم از این خرید بکنم. یک کار دیگری که می توانی راجع به فروش محصولات فیزیکی و ملموس و تنجبل و لمس کردنی مثل روسری یا هر چیز دیگری اکسپرینس دیزاین بکنی این است که هدیه بدهی. چه هدیه ای؟ نکته ای که به شما می گویم در هیچ بیزینس ایرانی رعایت نشده است. بیزینس ایرانی چطوری هدیه می دهد؟ هدیه می دهد که بگوید من هدیه دادم. من سر این ماجرا به این دلیل عصبی می شوم که همیشه حرص می خورم. رفته ای چهار پنج ساعت مشاوره دادی طرف هم میلیونی پول مشاوره اش را داده است آخر سر هم آن چیزی که به او گفتی را انجام نمی دهد چون می گوید آن چیزی که من خودم فکر می کنم درست است و آخر سر هدیه را هم می دهد و خروجی نمی گیرد. بیزینس ایرانی هدیه می دهد که بگوید من هدیه دادم. سررسید می دهد. خودکار می دهد. هر کدام یک چیزهای مشخصی دارند. هدیه همه شان در این فازهای اداری مانند است. جدیداً یک سری بیزینس ها رعایت می کنند. اگر به این نکته توجه بکنید برد کرده اید. فقط باید خودت بفهمی که چطوری این را باید برای بیزینیس خودت و مشتری خودت شخصی سازی بکنی. اگر این نکته را در بحث هدیه درک بکنی و بتوانی چند مثال برایش بیاوری و پیاده سازی بکنی دوست دارم از تو بشنوم و بعداً به من بگی که این کار را انجام دادی تا بتوانم مثالش را بزنم. هدیه ای بده که بتواند هدیه اش بدهد. اصل هدیه داد بیزینسی دقیقاً همین است. چرا این را می گویم؟ این تجربه است. کاری است که انجام داده ام و فیدبکش را دیده ام. هدیه ای بده که بتواند هدیه اش بدهد. یعنی چه؟ یعنی باید تشخیص بدهی مشتری من شوهر دارد، زن دارد، بچه دارد، مادر دارد، پدر دارد. چه کسی دارد که به آن طرف بعدی بخواهم هدیه بدهم. یک مثالی را می زنم که خودم انجام داده ام. من به یکی از مدیران بزرگی که با او ارتباط خیلی خوبی هم دارم یک هدیه ای دادم. هدیه یک پکیجی بود که چنین بسته بندی داشت. در آن یک شیشه از گلدان کوچک شیشه ای که درش را می گذارید و اکوسیستمش رشد می کند بود. یک بسته بندی پلاستیکی و یک بسته هم خاک و دانه هایش و متن دستورالعملش که چطور پر شود و چقدر آب بریزی بود. این یک اکسپرینس است. یک هدیه آماده من به آن شخص نداده بودم. یک گلدانی که بگویم بیا این گلدان را بالای طاقچه ات بگذار نبود. این هدیه چرا جذاب بود؟ چون که طرف می خواند می گفت چه جالب من این را می توانم خودم درست بکنم. حالا شما ممکن است بگویید طرف وقت ندارد یا حوصله ندارد این کار را بکند که داشت. من تشخیص می دادم که به چه کسی چه هدیه ای می دهم. اگر هم حوصله اش را نداشت قطعاً آن هدیه را یا به خانمش هدیه می داد و یا به بچه اش. چون هدیه ای که قابل هدیه دادن بود. همین نکته را در بیزینس خودت اگر پیاده سازی بکنی دو هزار رقیب هم اگر برایت پیدا شود آن دو هزار هم اکسپرینس خاص خودشان را خلق می کنند و این آن تجربه محوری است که تو باید در بیزینست درک بکنی و متأسفانه در بیزینس های ایرانی این قدر درک نمی شود چون طرف فکر می کند اگر من یک هدیه ای بدهم سودش اگر از صد هزار تومان سی هزار تومان باشد از سی هزار تومان پنج هزار تومان می شود پس ول کن هدیه نمی دهم. شاید طرف نوک دماغش را می بیند. چون دماغ من بزرگ است به نوکش نمی رسد فقط همین جاست. معمولاً در بیزینس ایرانی این طور است که طرف می گوید من همان لحظه فقط سود بکنم. سود تو بلندمدت است. تو خدمات بده و واقعاً دلی این کار را بکن. من راجع به مارکتینگ هیچ وقت حرف نمی زنم اما در مورد برندینگ همیشه بحث دارم چون عمیق می فهمم. برندینگ کلاه گذاشتن سر این و آن نیست. سوء استفاده از احساسات این و آن نیست. اگر تو خودت حال دلت خوب نباشد حال دل کسی را نمی توانی خوب بکنی. برای همین می گویم برو آن مقاله هم بنیان گذار کیست را بخوان و متوجه شو که چقدر رشد فردی و توسعه مهارت های فردی و بهبود فردی مهم است. چون تو اگر حالت خوب نباشد احساس می کنی وقتی به مشتری ات خدمات می دهی باید یک منتی سرش بگذاری. احساس می کنی مشتری ات پر رو شد. در صورتی که این طور نیست. در صورتی که هر چقدر تو خدمات ارائه بدهی واقعاً آدم ها درک می کنند. من خودم بارها شده است بیشتر از آن چیزی که دریافت کرده ام داده ام. چون آدم ها درک می کنند. از هزار نفر ده نفر هم درک نکنند چه اشکالی دارد؟ طبیعت زندگی است. همه نباید صد در صد خدماتی که می دهی را درک بکنند. دوره می گذاری مثلاً هفت هزار نفر ثبت نام می کنند از هفت هزار نفر دویست سی صد نفر کامنت می گذارند. اشکالی ندارد. ما که نباید خودمان را ببازیم بگوییم وای این بی احترامی و قدرنشناسی است. اصلاً این طور نیست. شما باید برای حال دل خودت کار بکنی و آن حال دلت قطعاً به آن مشتری منتقل می شود. وقتی تو با حال خوب جواب کامنت می دهی و جواب دایرکت ناراحتی اش را می دهی و پشت سر هم پیگیری می کنی طرف می فهمد یکی به من اهمیت می دهد و به من احترام می گذارد. آن کاستومرکری که اپل دارد برای چه چیزی ارزشمند است؟ برای این که طرف می گوید اوکی یک اتفاقی افتاد هست تا حمایتم بکنم. اسطوره شناسی یک بخشی است که خیلی پیچیده است. من واقعاً راجع به آن فکر می کنم تا چطور محتوایش ساده سازی بکنم. پانصد ساعت هم برای بحث اسطوره شناسی اگر وقت بگذاریم باز هم کم است ولی در این چند وقت خیلی راجع به آن فکر می کنم تا ساده سازی بکنم و در یکی دو ساعت فایل صوتی رکورد بکنم. چون اسطوره شناسی خیلی به شما کمک می کند. بیشتر در فاز روانشناسی اسطوره شناسی را می گویم نه اسطوره شناسی ادبیات. چون بخش ادبیات به سمت محتوا و تولید محتوا می رود و آن دوره تولید محتوا است و یک چیز دیگری است و در این دوره نمی گنجد راجع به آن صحبت کنیم. در دوره محتواگر خلاق که احتمالاً اسمش تغییر پیدا کند راجع به اسطوره شناسی حدود پانزده یا بیست ساعت صحبت می کنیم و می گوییم اسطوره چیست. سعی می کنم خلاصه اسطوره را حدود دو ساعت به شما بگویم تا در کسب و کارتان استفاده بکنید. خیلی مسئله مهمی است. راجع به دو سه مسئله دیگری هم که نوشته ام صحبت کنم. یک نکته ای که قبلاً هم راجع به بحث آموزش خودم به شما گفته بودم این است که من وقتی بحث را شروع بکنم از همه ابعادی که فکر می کنم برای شما کاربردی است به صحبت کردن شروع می کنم. تمام این چیزهایی که گفتم هیچ کدام از این هایی نیست که این جا نوشتم و چیزهایی بود که برای این لحظه حس می کردم برای شما کاربردی است. دو کلمه کلیدی می گویم آن را بنویسید. اگر هم نتوانستید بنویسید اشکال ندارد. من بعداً در کانال یا سایت قرار می دهم. اگر دقت کرده باشید در سایت همه فایل های صوتی هایم را قرار می دهم. برای شما کلمات را می نویسم تا بتوانید استفاده بکنید و سرچ بکنید. راجع به کاستومایز کردن و پرسونالایز صحبت می کنم. کاستومایز کردن و پرسونالایز کردن چه فرقی با هم دارند؟ کاستومایز کردن را ساده توضیح می دهم. من به یک سایتی می روم و می خواهم خرید بکنم. برای این که آن محصول را بخرم به من می گوید که تو می توانی اندازه اش را تغییر بدهی. تو می توانی یک رنگ خاصی را انتخاب بکنی. تو می توانی جنسش را تغییر بدهی. همین کاستومایز کردن باعث می شود که قیمتش کم یا زیاد شود و علاوه بر این که طرف چیزی که دوست دارد را می گیرد این حس را در مغزش ایجاد می کند که من آن چیزی که می خواهم را کنترل می کنم. اگر در ایران مثال بزنیم کاستومایز در سیستم خودرو نداریم. تنها چیزی که کاستومایز می شود زه بغل ماشین پراید است. می گوید که این آپشن را دارم تا اگر می خواهی انتخاب کن. دستمال کاغذی هم ایران خودرو می گذارد. این آخر کاستومایز کردن است. این را به شوخی می گویم و درد بزرگی است و شما اگر این را دقت بکنید یک نکته ای دارد. می توانی به این توجه بکنی که من موقع فروش محصولم باید یک سری آپشن ها قرار بدهم تا مخاطبم حق انتخاب داشته باشد. الآن که به آن فکر می کنم می بینم که شما خودتان برای دسترسی به محتوا لایو اینستگرام ما را دارید. در آی جی تی وی و کانال تلگرام و سایت هم قرار می گیرد. از هر جایی که فکرش را بکنید و از هر جایی که راحت هستید می توانید استفاده بکنید. مجبور نمی کنیم که بگوییم فقط از همین یک راه ارتباطی همه محتواها را دانلود کن. یکی می گوید من از سایت نمی توانم دانلود بکنم کوچ ها فایل را برایش می فرستند. همه جوره ما باز گذاشته ایم. مسئله حق انتخاب دادن باید از روی احترام به مخاطب باشد و نه از روی این که حس قدرت داشتن و حس کنترل پذیری به آن آدم دادن باشد. وقتی من این فضای کاستومایز شده را به آن آدم می دهم تا بتواند خودش یک سری مسائل را انتخاب کند مثلاً این روسری که در اینستگرام می خری را می توانی دو هدیه از ما بگیری. هدیه اول این است که یک صندل برایت بفرستم. این مثالش خیلی بی ربط است. در باندر کردن است. مثالی برای کاستومایز کردن روسری به ذهنم نمی رسم. این که بتواند سایز روسری اش را انتخاب بکند یا طرحش را خودش بکشد. این در اینستگرام نمی شود و الا در سایت ممکن است. پرسونالایز کردن یعنی چه؟ پنج سال پیش گفتم آی بی ام یک سیستمی طراحی کرده است به اسم هوش مصنوعی واتسون. واقعاً ایران در این مسائل یک عمر عقب است. می گویند بعضی موقع ها صد سال عقب هستیم. احساس می کنم هوش مصنوعی که رفته است به دو هزار سال پیش رفته ایم. سیستم هوش مصنوعی آی بی ام واستون در بحث پرسونالایز کردن خیلی کمک می کند. پرسونالایز کردن چطوری است؟ من می خواهم به کسانی که وارد وبسایت من می شوند یک پیغام اختصاصی نشان بدهم. مثلاً شما سایت من را باز می کنید یک پیامی به شما نشان می دهد. مثلاً تهرانی عزیز و راجع به شهرش بنویس. آن شخص شوکه شود که از کجا فهمید که من از شیراز وبسایت را باز کرده ام یا از اصفهان سایت را باز کرده ام؟ این را خیلی ساده گفتم وگرنه پرسونالایز کردن یک بحث بسیار عمیق و بزرگی است. یا می گویی ای شیرازی عزیز برای استفاده از این محصول به جای سه ساعت محتوا سه دقیقه محتوا گوش بدهی. این را پرسونالایز کردی. محتوای سه ساعته را برایش سه دقیقه کردی. این مثال ساده ای بود که گفتم. من چند باری لاوی مشترک با چند تا اساتید داشتم. وقتی یک سوالی می پرسیدند من یک مرتبه نیم ساعت را می رفتم یک مرتبه می گفتم استاد ببخشید من حواسم نبود به شما فرصت صحبت کردن ندادم. اگر کسی تا الآن سوالی دارد جواب بدهیم. در مورد پی او پی و پی او دی یک فایل صوتی دقیق با جزئیات کامل می فرستم. اصلاً نگران نباشید. یکی از بچه ها گفت نوع بسته بندی روسری. در مورد پرسونالایز مثلاً روسری منگوله داشته باشد یا حاشیه داشته باشد. در همین حد در ذهنتان داشته باشید. من سعی می کنم مثال های ملموس و کاربردی از پرسونالایز بزنم. یک بار دیگر نمی گویم. بعداً که لایو را گوش بدهی. علی صادقی قبول دارم چیزی که می گویی را. یکی از بچه ها می گوید نوع بستنی که خودت انتخاب می کنی در بحث کاستومایز بودن است. مهران ساسانی می گوید که پرسونالایز یعنی پیغام شخصی و به نام خودش برای خود شخص. مرسی. بله پرسونالایز یعنی چیز منحصر به فرد برایش در نظر بگیریم. آفرین. برای خواندن آن مقاله به سایت خودم بروید. به اسم هم بنیان گذار کیست است. یکی از بچه ها تجربه اش را نوشته است. می گوید من یک بار یک پکیج آموزشی را نوشتم که وقتی باز کردم یک پکیج کوچک چای و قند بود از طرف آن مجموعه نوشته بود چای امروزتان را مهمان ما باشید. آفرین دقیقاً این ها خیلی ارزشمند است.

راجع به مدیا هم من این جا نوشته بودم که با شما صحبت بکنم. مدیا همان رسانه است. بستری است که پیغام شما قرار است به مخاطبتان انتقال پیدا بکند. این بستر ابعاد مختلفی دارد. جاهای مختلفی دارد. یک چیز جالبی که وجود دارد این است که هر چیزی که شما بتوانید با آن پیغامتان را انتقال بدهید رسانه است. اما قدرتشان کم و زیاد است. یکی تلویزیون است یکی رادیو است یکی فیسبوک و اینستگرام است. همه این ها مدیا محسوب می شوند اما قدرتشان متفاوت است. یکی روی تخته سنگ یک پیغام می نویسد خود تخته سنگ مدیایش است و آن چیزی که رویش نوشته است و پیغامی که انتقال می دهد محتوایش است. میزان اثرگذاری آن تخته سنگ و تراکت و تلویزیون با هم دیگر متفاوت است. چند نوع مدیا داریم. یکی پید است یکی اون مدیا و یکی ارن مدیا است. اصلاً نگران کلمات انگلیسی نباشید. در بخش وب سایت انگلیسی و فارسی اش را قرار می دهم. مسئله رسانه خیلی مهم است به این دلیل که شما تمام اتفاقاتی که رقم می زنید را به واسطه یک رسانه باید انتقال بدهید. اگر می خواهید پیام تبلیغاتی بدهید. به واسطه خود سوشال مدیا که مدیای دو طرفه است و دیگر مثل تلویزیون که یک پیغامی بیاید و مجری آن جا یک چیزی بخواند و هیچ اتفاقی را نتوانی رقم بزنی یک طرفه نیست. پید مدیا یا رسانه های پولی آن هایی هستند که به آن پول داده ای و تبلیغت را کرده است و برایت یک محتوایی نوشته است و یک حرفی زده است. خود سوشال مدیا هم می تواند اون مدیا باشد یعنی رسانه ای که مالکش هستی و هم می تواند پید مدیا باشد. پید مدیای اینستگرام چیست؟ آن تبلیغات رسمی اینستگرام است. فیسبوک ادز یا گوگل ادز هم پید مدیا هستند. فیسبوک ادز جزء تبلیغات رسانه ای محسوب می شوند. اون مدیا این است که تو یک پیج اینستگرام یا وبسایت داری. این ها همه جزء رسانه هایی است که خودت رویشان مالکیت داری. ارن مدیا رسانه هایی است که تو هیچ رکوئست مستقیمی به آن ها نداده ای ولی آن ها برای تو تولید محتوا می کنند. اینی که می گویم یک مقدار پرسونال برندینگی است اما مثال دیگری هم می زنم. یک ورزشکار می تواند یک پیج اینستگرام داشته باشد که اون مدیا است. یعنی پیجی که مالکش است و می تواند پست و استوری در آن قرار بدهد و هر کاری بکند ولی ورزشکارها ارن مدیای خیلی زیادی دارند. چون طرف گل می زند. اکثر ورزش ها توپی است. من چون فقط روی بوکس و بدنسازی تمرکز دارم فوتبالی نیستم. مثلاً یک والیبالیستی است که خیلی معروف است و واقعاً هم معروف است. با رسانه ای مصاحبه نمی کند ولی روز به روز شهرت و قدرتش بیشتر می شود. این آدم ارن مدیایش هم زیاد است. وقتی گل می زند یا امتیاز می گیرد رسانه ها راجع به او می نویسند و این باعث می شود شهرتش بیشتر شود و اعتبار آن شخص و محبوبیتش بیشتر شود. آن ارن مدیا است. آون مدیا این است که وقتی به خانه رسید در پیج خودش استوری می گذارد که امروز خیلی خسته شدیم اما خوشحالم که باعث افتخار کشورم شدم. برای پید مدیا می توان مثال روپرتاژ زد. شما به وبسایت خبری پول می دهی و برایت محتوایی که خودت نوشتی را پابلیش می کند. اون مدیا همان محتوایی است که در وبلاگت می نویسی. مثلاً علی حاجی محمدی مثال جالبی است. یک پستی می گذارد بدون این که خودش بگوید آدم ها استوری اش می کنند. این به یکی از زیرشاخه های آن ارن مدیا برمی گردد. آدم ها راجع به آن آدم صحبت می کنند. چون یک کار اثربخشی انجام داده است. با این دیدگاه کار اثربخش را انجام نداده است که من یک کاری انجام بدهم که راجع به من حرف بزنند. یک مثال ملموسی که در این چند وقت تجربه کردیم آن شخصی که می گفت راجع به من تینک بکن یا تینک نکن و فالو کن بود. شعرش یادم نیست. چون ویدئویش را پلی کردم و کامنت های زیر یوتیوبش را خواندم. از خنده می ترکیدم. از بس که نقد کرده بودند. الناز گلرخ و پسری یک شعر و آهنگی خواند و گفت تینک بکنید آدم ها راجع به این ها حرف زدند و استوری و پست می گذاشتند. الآن در یوتیوب الناز گلرخ بزنید می بینید که چقدر بچه هایی که تولیدمحتوا می کنند و بلاگر هستند در این ماجرا تولیدمحتوا کردند. این یعنی ارن مدیا یعنی هزاران نفر راجع به آن ها صحبت کردند. واقعاً نمی توانیم بگوییم این مثال منفی یا مثبت است. برای آن ها شاید مثبت بوده است و از نظر ما شاید منفی و چیپ بوده است. اگر شما بیشتر روی اون مدیا تمرکز بکنید و محتوای درست تری که کاربردی باشد را ارائه بدهید خیلی رسانه قوی تری می سازید. من به قدری در ذهنم ابری بسیار بزرگ از دیتا است تا بخواهم کانکت بکنم و بیرون بکشم و بگویم فراموش می کنم. ما هنوز در بحث مقدمات برندینگ هستیم. اگر به سایت من بروید نوشته ام پیش نیاز آموزش برندینگ. هنوز به برندینگ نرسیده ایم. کار زیادی داریم. هر محتوای که راجع به برندینگ است را دقیق خلاصه نویسی بکنید. چون من محتوای تکمیلی ارائه می دهم و برایتان کابردی تر می کنم و دوباره به شما تقدیم می کنم. چه به حالت داکیومنت دقیق تر و قول می دهم روی هر کدام محتوای صوتی مکمل تری را رکورد بکنم. امروز هم یک ویدئو به صورت بلاگ طور برای شما رکورد کرده ام. خواستم این که که کجاها رفته ام تا سرچ بکنم و چه اقداماتی کردم و کجا رفتم و چه خریدی کردم و کجا رفتم و سر و صدایی که از بیرون می آید طول می کشید اما تجربه بکنید.